کودکان از بدو تولد دلبستگی ای نسبت به والدین یا پرستارخود پیدا می کنند که می تواند منجر به نگرانی طبیعی رها شدگی توسط والدین یا پرستارشان شود. بچه های کوچک ممکن است وقتی والدین سفری کوتاه داشته باشند، یا وقتی توسط والدین در مدرسه یا مهد کودک رها می شوند، مضطرب شوند. اگر دلبستگی کودکان دلبستگی ایمن باشد، مدت طولانی تحت تأثیر این نگرانی ها قرار نمی گیرند و این دلبستگی ایمن به آنها کمک می کند که مهارتهای اجتماعی را یاد بگیرند و در زندگی آینده خود روابط سالمی را شکل دهند.

اما گاه به دلایل متعدد درکودکان دلبستگی ناایمنی شکل میگیرد که در هر جدایی منجر به ترس از رها شدن می شود. این ترس می تواند خود را به شکلهای مختلف نشان دهد:

• اضطراب جدایی یا چسبندگی به والدین و نزدیکان
• نگرانی یا فوبیا
• ترس از تنها ماندن
• بیمار شدن زیاد به خاطر استرس
• مشکل در تمرکز

بعضی کودکان " سندرم رها شدگی کودک"  abandoned child syndromeرا نشان می دهند. این سندرم ممکن است با فقدان یکی از والدین یا پرستار کودک اتفاق بیفتد، و با رها شدگی فیزیکی (یکی از والدین یا پرستار با لمس نکردن، در آغوش نگرفتن و. ..از او فاصله جسمانی بگیرد)، یا رها شدگی عاطفی(از طرف یکی از والدین مورد انتقاد، سرزنش، تمسخر و... قرار گیرد) پرورش یابد. وعلائم به صورت " انزوا" ، خودارزشمندی پایین، و مکانیسم های مقابله ای ناسالم مثل مشکلات خوردن، یا اعتیاد خود را نشان دهند. اگر زود این علائم برطرف و درمان نشود، ممکن است نشانه ها مزمن شده و در بزرگسالی مشکلاتی در شکل دهی روابط بین فردی یا زندگی سالم ایجاد کند.

اثرات بلند مدت رها شدگی:

ممکن است فردی که تجربه رها شدن را دارد، و درکودکی توسط والدین یا پرستار خود رها شده ، به خاطر ترس از تکرار رها شدن، در طولانی مدت دچار مشکلات روانی شده و در بزرگسالی دچار اختلالات خلقی یا خشم شود. رفتارهای ناشی از اختلالات خلقی یا خشم می تواند بالقوه صمیمیت با شریک زندگی و دوستان را تخریب کند. کمبود حمایت والدین که به ترس از رها شدن منجر شده ممکن است به عزت نفس پایین کودک منجر شود.

احساس خود ارزشمندی و یا صمیمیت برای کسانی که ترس از رها شدن دارند، سخت است. این ترسها می تواند ایجاد کننده اضطراب، افسردگی، وابستگی متقابل " هم وابستگی" یا مشکلات دیگر باشد. همچنین می تواند به اختلال شخصیت مرزی، و دلبستگی اضطرابی منجر شود. کسانی که به خاطر ترس رها شدگی در کودکی ، عزت نفس پایینی دارند، ممکن است روابط بیماری را انتخاب کنند که یادآور باورهای رها شدگی شان است.

اگر فرزند شما این نشانه ها را بروز داد، نشانگر آن است که نیاز به کمک دارد. می تواند نشانه ترس از رها شدگی باشد که از همین کودکی خود را نشان می دهد. با توجه و پیگیری آن می توانید به کودک کمک کنید تا دلبستگی ایمن در او پرورش یابد.

یکی از راه های کمک به کودکان برای مقابله با این ترس این است که آنها را مطمئن سازید که دوستشان دارید و نقش با ارزشی در زندگی شما دارند. هم چنین این که اگر کودکان از برنامه هر روز آگاه باشند، یعنی (بدانند الان میریم مدرسه، شما درس می خوانید و من در منزل برایتان چه کارهایی می کنم ،یا من هم میرم سرکار و بعد برمیگردیم خانه و...) می تواند کمک کننده باشد. این که بدانند چه انتظاری دارید، ممکن است به کودکان کمک کنند که از حضور والدین اطمینان پیدا کنند، و حتی زمانی که والدین حضور ندارند، احساس امنیت بیشتری داشته باشند.

 درمان ترس از رها شدگی توانایی اعتماد به دیگران را ترمیم می کند.

 مهناز مرادی "مشاور- زوج درمانگر"

مطالب و ویدئوهای ما را در صفحه اینستاگرام مرکزدنبال کنید

#sahiandish_moshavere