چگونه می توانم صبور باشم در حالی که تمامی کارها را هم خودم به تنهایی انجام دهم؟ سوالی است که بسیاری از والدینی که به تنهایی سرپرستی و مسئولیت فرزندانشان را دارند، می پرسند .
تصور غلط و رایج این است که بچه هایی که در خانه های تک والد رشد می کنند، به اندازه فرزندانی که با هر دو والد زندگی میکنند موفق نیستند .
یکی از نکات مهم که از تحقیقات، در مقایسه خانه های تک و یا دو والد به دست آمده ، ثبات خانواده است . بین ساختار خانواده و ثبات خانوادگی همبستگی وجود دارد، اما این مطالعه نشان می دهد که کودکان در خانه های با ثبات تک والدی از نظر توانایی ها و رفتارهای تحصیلی همانند کودکان در خانواده های دو والد رشد می کنند .
تنها وجود یک والد که هم نقش پدر و هم مادر را باید داشته باشد، انجام وظایف و مسئولیت ها، ذاتا بسیار چالش برانگیز است. با این حال، چندکار مفید است که می توان انجام داد تا بتوان این مسیر و روند را کمی آسان تر و سالمتر طی کرد .
- مراقبت از خود را نادیده نگیرید :
قبل از انجام هر کاری مراقبت از نیازهای فردی خود به طور کامل را فراموش نکنید. تنها زمانی که احساس خوبی دارید و استراحت خوبی داشته باشید و سالم باشید ، می توانید برای فرزندانتان هم بهترین باشید .
بسیاری از والدین ابتدا به اولویت ها و نیازهای فرزندان خود می پردازند و در آخر نیازهای خودشان را برطرف میکنند ، که این به چرخه بی پایان خستگی و احساسات نامطلوب منجر خواهد شد. زمانی راباید برای تغذیه ای سالم و استراحت خود در نظر بگیرید . هر زمان که می توانید، حتما
ورزش کنید. حتی یک پیاده روی کوتاه در اطراف منزل کمک خواهد کرد که بدن فعالیت داشته باشد و از هوای تازه استفاده کند .
فرزندان شما به شما وابسته هستند، پس لازم است مطمین شوید که به اندازه کافی توانایی و
قدرت آن را دارید که بتوانید به تمام مسئولیت هایی که نسبت به فرزندان دارید پاسخگو باشید .
- با خانواده های تک والد ارتباط داشته باشید :
گاهی اوقات ممکن است فکر کنید تنها هستید. اماواقعیت این است که شما تنها کسی هستید که به تنهایی سرپرستی فرزندانتان را برعهده دارید .
خانواده های تک والد را میتوان ، از طریق مدرسه فرزندان، فعالیت های فوق برنامه ، و یا حتی اپلیکیشن های مرتبط پیدا کرد . گسترش ارتباط با خانواده های تک والد و داشتن ارتباط با هم می تواند کمک
کند که در موقعیت هایی یاری رسانی به یکدیگر را جایگزین استفاده از پرستار کنند ، و بازیهای روزانه را برای انها ایجاد کنند .
پیوستن به این گروهها به منظور ایجاد روابط سودمند دو طرفه است .
- یک گروه بسازید :
علاوه بر پیدا کردن پشتیبان و حمایت از جانب والدین دیگر، به یک گروه بازی و تفریح بپیوندید، یا از والدین بچه هایی که در همان فعالیت های فوق برنامه مشغول به تحصیل هستند کمک بگیرید. داشتن یک جامعه از افراد و خانواده های مختلف، تنوع و هیجان را به زندگی شما و فرزندانَ شما می دهد .
- پذیرش راهنما :
سعی نکنید یک ابرقهرمان باشید و همه کارها را خودتان انجام دهید . در زندگی احتمالا افرادی هستند که میتوانند از شما و فرزندانتان مراقبت کنند و به شما کمک کنند. اجازه دهید آنها بدانند که در چه مواردی میتوانند به شما کمک کنند .از کمک به رفت و آمد فرزندان به مدرسه، و یا گذاشتن زمان برای شما .
درخواست و پذیرش کمک از عزیزان، شرم آور نیست. شما به عنوان فردی ضعیف یا بی کفایت دیده نمیشوید .اگر زیرک و کاردان باشید و اجازه دهید دیگران بتوانند نیازهای شما را برطرف کنند، میتوانید یک والد خوب باشید .
- خلاقیت را با مراقبت از کودکان دریافت کنید :
پرورش یک کودک در خانواده های تک والد آن هم با هزینه های بالای روزانه ،پرستاران بچه، و سایر خدمات مراقبت های ویژه رایج از لحاظ هزینه و درآمد یک نوع چالش است .اگر از این مسیرهای معمول و کمتر رایج استفاده شود این یک گزینه مقرون به صرفه تر است .افرادی را که در محیط زندگی و یا محیط کارتان هستند، برای مراقبت های منظم از فرزندان در نظر بگیرید. یا بچه ها را با خانواده های دیگر آشنا کنید و با آنها رفت و آمد کنید تا فرزندانتان دوستانی داشته باشند که با هم بازی کنند .
وقتی من جوان بودم، پدر و مادرم یک گروه پنج نفری از دوستانم تشکیل داده بودند و همه بچه ها هر روز هفته، در طول ماه های تابستان به خانه های هم میرفتند . بچه ها زمان زیادی را با یکدیگر بازی می کردند و کار والدین بسیار ساده تر می شد. این همان موقعیت بُرد-بُرد است .
- برنامه ای برای موارد اضطراری پیش رو داشته باشید :
به عنوان یک والد تنها، همراه داشتن یک یا دو برنامه در شرایط اضطراری ضروری است . لیستی از افرادی که می دانید در شرایط اضطراری می توانید به آنها روی بیاورید، تهیه کنید. مواقعی وجود دارد که در آن نیاز به کمک دارید و مهم است بدانید در آن لحظه میتوانید ازچه کسی درخواست کمک کنید .
با توجه به این که ممکن است بنا به دلایلی مدرسه و یا مهد کودک نتواند در شرایط اضطراری خدماتی در خصوص مراقبتهای روزانه از فرزندان را ارایه دهد، دانستن اینکه چه کسی قادر به مراقبت از فرزند شما درمواقع اضطراری است، می تواند یک منبع بالقوه کاهش اضطراب در موقعیت های استرس زا باشد .
- یک برنامه روتین و منظم ایجاد کنید :
داشتن یک برنامه برای کودکان در خانه های تک والد بسیار مهم است زیرا این موضوع به آنها قدرت کنترل می دهد .اگر فرزند بین خانه های پدر و مادر در حال رفت و آمد است یا فرزند دارای چندین حامی باشد، زندگی می تواند به شدت بی نظم و غیر قابل پیش بینی شود . با نوشتن برنامه روتین برای کودک خود، او را تا آنجا که ممکن است تنظیم کنید. این می تواند شامل وقت خواب، قبل / بعد از مدرسه، انجام کارهای روزانه، زمان غذا و حتی یک برنامه آخر هفته باشد .
داشتن یک برنامه روتین به این معنا نیست که چیزی نمیتواند تغییر کند.این تنها یک برنامه پیش فرض برای زمانی است که هیچ برنامه یا فعالیت فوق برنامه ای در جریان نباشد. هنگامی که فرزندان بدانند چه انتظاراتی از آنها دارید، کمتر مخالفت میکنند، زیرا می دانند چه چیزی در انتظارشان است .
- قانونمند و با نظم و انضباط باشید :
اگر فرزند دارای حامیان متعدد، مانند والدین دیگر، پدربزرگ یا پرستار بچه باشد، به طور واضح با همسر سابقتان در مورد چگونگی رفتار، نظم و انضباط صحبت کنید، اگر در مورد چگونگی رفتار توافق کردید، این قوانین را به دیگر حامیان گوشزد کنید . هنگامی که کودک متوجه شود که می تواند از قوانین تعریف شده ای در رابطه با دیگران بهره ببرد، از این موضوع برای حفظ منافعش استفاده میکند ، و باعث میشود مسائل اضافی و فرعی را با توجه به محدودیتهای موجود ، طرز رفتار و نظم درست، درمسیر راهش استفاده کند .
- مثبت باشید :
قدرت زیادی در عقل انسان وجود دارد. این موضوع می تواند دیدگاه شما را تغییر دهد و شرایط دشوار را بهتر کند .
فرزندان قادر به شناسایی حتی کوچکترین تغییر در نگرش والدین هستند . هنگامی که مسؤولیت مادرانه یا پدرانه بیش از حدمیشود ، روی نکات مثبت زندگی خود، مانند دوستان و خانواده، تمرکز کنید. این یک محیط خانگی بسیار نرمال و پایدار را ایجاد میکند .
حس شوخ طبعی را در خود حفظ ، و از آن استفاده کنید ، از احمقانه بودن این موضوع نترسید نگاهی به آینده و اتفاقهای عالی که هنوز پیش روی شما و خانواده تان است، بیاندازید و با توجه به آن ارزش های خانوادگی خود را دوباره کشف و تعریف کنید .
- از بین بردن گناهان گذشته :
در خانه های تک والد ، غیرممکن است که یک والد هر چقدر هم که سعی کند، بتواند همانند هر دو والد عمل کند .به جای تمرکز به موضوعاتی که نمیتوان به عنوان یک پدر و مادر مجرد انجام داد، به کارها و موضوعاتی که می توان فرزندان خود را تامین کرد ، فکر کنید .
این تصور که زندگی با دو والد ساده تر یا بهتر خواهد بود، حقیقت است اما ۱۰۰٪ درست نیست. پس آن را رها کنید .درگیر احساس گناه و پشیمانی نشوید . کنترل زندگی خود را داشته باشید و
با حضور داشتن و همراه بودن با فرزندان خود در امور روزمره زندگی ، بهترین والد باشید .
- به سوالات پاسخ صادقانه دهید :
فرزندان ممکن است در مورد این که چرا وضعیت خانه آنها متفاوت از بسیاری از دوستان خود است سوالاتی بپرسند . هنگامی که این سوال را پرسیدند ، وضعیت و شرایط موجود را نپوشانید و بسته به سن آنها، برایشان حقیقت و شرایط فعلی را توضیح دهید .
وارد جزئیات بیشتر که مورد نیاز نیست نشوید و یا اینکه درباره والد دیگر بد صحبت نکنید. اما حقیقت را بیان کنید و صادق باشید . فرزندان شما از خلوص شما بهره بیشتری خواهند برد تا داستانی ساخته شده و دروغین .
- با کودکان مانند یک کودک رفتار کنید :
در غیاب و نبود یک شریک، ممکن است وسوسه انگیز باشد که برای راحتی، همراهی یا همدردی به فرزندانتان تکیه کنید. اما فرزندان توانایی این را ندارند که بتوانند این نقش را برای شما بازی کنند .
جزئیات زیادی در ارتباط با بزرگسالان وجود دارد که کودکان قادر به درک یا پردازش آنها نیستند و تنها باعث ایجاد سردرگمی و خشم در آنها خواهد شد .خشم خود را بر روی فرزندان از بین ببرید . نیازهای عاطفی خود را از نقشی که به عنوان یک مادر دارید جدا کنید.اگر خودتان را خیلی زیاد وابسته به فرزندان می بینید، به دنبال دوستان بالغ یا اعضای خانواده خود باشید که بتوانید با آنها در مورد مسائل خود صحبت کنید .
- پیدا کردن الگوی مثبت :
الگو های مثبت از جنس مخالف را برای فرزند خود پیدا کنید. بسیار مهم است که فرزند شما با یک جنس مخالف و یا دیگر افراد ارتباطات منفی ایجاد نکند .دوستان نزدیک و یا اعضای خانواده ای که می خواهند با فرزندان شما زمانی را صرف کنند پیدا کنید . آنها را به روا بط معنی دار با افرادی که به آنها اعتماد دارید و می توانند با آنها باشند ، تشویق کنید .
الگوهای زندگی می توانند تفاوت زیادی در مسیرتصمیم گیری کودک ایجاد کند، بنابراین باید فردی که برای زندگی فرزندان خود انتخاب کرده اید ، سنجیده و حساب شده باشد .
- مهربان باشید و ستایش کنید :
فرزندان شما به صورت روزانه به لطف و ستایش شما نیاز دارند. با بازی کردن با آنها، رفتن به مهمانی ها و تشویق به گفتگوی آزاد، با کودکان خود همکاری کنید . در مواردی که آنها کاری را به خوبی انجام می دهند، بدون توجه به اینکه هر چقدر هم کوچک باشد آنها را تأیید کنید. به جای انجام کارهای بزرگ، تلاشهایشان را ستایش کنید . این رفتار به آنها القا می کند تا سخت کوش باشند و دست از تلاش خود نکشند، حتی اگر موفق نشوند .به جای صرف پول روی هدایا، زمان و تلاش را برای ساخت خاطرات طولانی صرف کنید .
نتیجه گیری نهایی :
نقش یک پدر و مادر تنها مسئولیت چالش برانگیز است. والدین مجرد باید خیلی بیشتر از کمک یک شریک و همراهی آن استفاده کنند .با این حال، مطالعات نشان می دهد که بزرگ شدن فرزندان در خانه های تک والد تاثیر منفی بر موفقیت آنها در مدرسه ندارد.
تا زمانی که خانواده یک محیط پایدار و ایمن باشد ، فرزندان قادر به پیشرفت درزندگی هستند .از این نکات استفاده کنید تا والدینی قابل اطمینان برای فرزندانتان باشید و در حفظ رفاه و سلامت روحی خودکوشا باشید .
ترجمه و تنظیم : نیکو تبرایی (روانشناس)