سهی اندیش را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:

 

بسیاری از ما در حالی زندگی می کنیم، که با خود درونی خود ارتباطی نداریم. و به دنبال چیزی یا کسی دیگر برای تکمیل خود هستیم. وقتی آگاهی را عمیقتر به درون خود هدایت کنیم، احساس حمایت، هدایت و صلح می کنیم.

پذیرش صمیمیت با خود، می تواند یک کار چالش برانگیز باشد که وقتی به مرحله خودآزمایی می رسد، به گونه ای متفاوت با آن روبرو می شویم. بعضی از ما نگاهی عمیق با توجه به همه زوایا داریم ، و بعضی نگاهی سطحی که فقط نکات برجسته (مثبت یا منفی ) را می بینیم.

قرار گرفتن در جایی بین این دو حالت موثرترین نقطه برای ایجاد ارتباط صمیمانه با درون است. باید بتوانیم خود را از دید کسی ببینیم که ما را به خاطر آنچه که هستیم دوست دارد و می داند ارزش ما چیست. صمیمیت شخصی مستلزم این است که خود را آنگونه که واقعاً می شناسیم، ببینیم.

با انتخاب عمدی وقت گذرانی در تنهایی ، به ارزش شخصیت خود و ارزش ذاتی بودن در خود اعتراف می کنید. نیاز به احاطه در جمع دیگران، اغلب نشان دهنده نیازهای اندازه گیری ارزش شخصی برای محبوبیت، با ارائه "شواهدی" از مطلوبیت اجتماعی است.

صمیمیت از درون آغاز می شود. صمیمیت با خود برای روابط صمیمانه با دیگران ضروری است.

قبل از اینکه بتوانیم از نزدیک صمیمیت با دیگری را درک کنیم، ابتدا باید خودمان را بشناسیم. اما بسیاری از ما وقت نمی گذاریم که واقعاً با خود باشیم تا رمزگشایی کنیم که چه کسی هستیم ، چه فکر می کنیم، چه احساسی داریم،  نیازهای مان چیست، بالاترین ارزشهای ما در روابط ، صمیمیت، یا عاشق شدن کدامند،  یا دیدگاههای ما در مورد ازدواج ، فرزندان و روابط متعهد طولانی مدت چیست.

فراتر از شناختی که نسبت به خود داریم، صمیمیت با خود را در میزان راحتی و عشقی که در درون به خود احساس می کنیم، می توانیم بیابیم. و براساس آن می توانیم از تاثیر آن بر صمیمیت با دیگران آگاه شویم.

صمیمیت به معنای برداشتن تمام ماسکهایی است که برای خلق تصویری از خود استفاده کرده ایم. هر یک از ما مجموعه ای از نقش ها ، شخصیت ها و روشهایی را داریم که غالباً خود را با آنها به جهانیان نشان می دهیم، و صمیمیت، ما را به چالش می کشد تا تمام روش هایی را که استفاده کرده ایم کنار بگذاریم ، و خودمان را وادار کنیم که فراتر ازهر نقاب، هر شخصیت یا رفتار راحتی که به طور معمول در مرکز توجه قرارمان می دهد، دیده شویم .

صمیمیت از ما میخواهد در عمق وجود خود حاضر شویم و بگوییم " هی این من هستم، می توانی مرا همانگونه که هستم دوست داشته باشی؟

صمیمیت از ما نمی خواهد که چیزی غیر از آن چه واقعا هستیم باشیم. می خواهد حقایق ، احساسات ، و آنچه را که در درون با آن درگیر می شویم، (بزرگترین ترس ها ، نگرانی ها، و چالشهای داخلی) را بیان کنیم. همچنین از ما می خواهد آنچه را که جشن می گیریم (نور ما، عظمت ، دستاوردها، خوشبختی)، آنچه بیشترین لذت را برای ما به ارمغان می آورد، به اشتراک بگذاریم.

وقتی می توانیم انتظارات زیادی را که از خودمان داریم کنار بگذاریم، و به خود اجازه می دهیم فقط با خودمان باشیم ، شروع به باز کردن درب خانه بروی احساس صمیمیتی می کنیم، که منتظر ماست تا در درونمان، در ذهن، بدن، جسم، و روح، خود را کشف کنیم.

صمیمیت با خود، به سادگی ای که بنظر می آید نیست.

صمیمیت شخصی به حالتی گفته می شود که در آن دو فرد واقعاً قادر به پایین آوردن لایه های دفاعی خود هستند و به خود اجازه می دهند فضایی ایجاد کنند که دیگری بتواند او را همانگونه که هست ببیند، در عین حال فضایی نیز ایجاد می کند که فرد مقابل، با احساس امنیت همین کار را بکند. این به معنای حذف تصنع و هر نوع محافظت است، و شجاعت زیادی می طلبد زیرا خودمان و تاریخچه مان را، (که ترجیح می دهیم دیگران از آن اگاه نشوند)، آشکار و قابل دسترسی می کنیم.

 

وقت گذاشتن برای برقراری صمیمیت شخصی مهم است:

وقتی به خودمان زمانی برای تنهایی به منظور تامل و صمیمیت شخصی نمی دهیم، اجازه داده ایم که در زندگی سهل انگار باشیم و موشکافی درونی ای که به ما فضایی برای تایید و نظم بخشهایی که احتمالا در آن زمینه ها نیاز به رشد داریم، نداشته باشیم.  ما همچنین نیاز به زمانی برای تنها بودن با خود داریم، تا بتوانیم با آنکه می خواهیم باشیم، ارتباط برقرارکنیم و در رابطه با دیگران همان را نشان دهیم.

عناصری وجود دارند که در صمیمیت با خود و دیگران بتوان بکار برد. اگر این عناصر را برای خود نداشته باشیم ، مدام در دیگران به دنبال خود می گردیم. اگر آن را با خود نداشته باشید، نمی توانیم با دیگری صمیمیت داشته باشیم.

عناصر صمیمیت:

افتخار: افتخار به خود یعنی با خودتان بااحترام رفتار کنید،عظمت خود را ، حتی اگر در این لحظه برایتان آشکار نباشد، بشناسید. افتخاربه این معناست که فقط کاری را انجام دهید که فارغ از این که سیستم اعتقادی جامعه شما چیست، برای خود انتخاب می کنید ، و به آن افتخار می کنید. پیروی از یک "اجبار درونی" افتخار شما نیست.

اعتماد: به خودتان اعتماد دارید، یا مجبورید طوری باشید که دیگری می خواهد؟ اگر به خود اعتماد دارید، آماده پذیرش، درک ، شناخت و حضور خود هستید. اعتماد داشتن به خود با اعتقاد و ایمان کورکورانه به این که "همه چیز درست خواهد شد، حتی وقتی می دانید که چنین نخواهد شد"، متفاوت است.اینگونه اعتماد داشتن ، به معنای پذیرفتن شعارهای پوچ هیجانی است که در نهایت به ناامیدی ختم می شود.

آسیب پذیری: به این معناست که هیچ مانع و سدی در مقابل شما نباشد. می دانم که ما یاد می گیریم از خودمان ( با حفظ رازهایمان) محافظت کنیم. اما همیشه وقتی دیوارهایمان پایین هستند ایمن تر هستیم. به این مساله از این زاویه نگاه کنید . اگر کسی به شما حمله کند، انتظار دارد که در مقابلش دیوار دفاعی بکشید، و آماده حمله به این دیوار دفاعی است، تا آنرا بشکند. اگر دیوار دفاعی ای نداشته باشید، به چه چیز می خواهد حمله و یابا چه چیز می خواهد مقابله کند؟ فقط تیرش به سنگ می خورد. اگر با نداشتن هیچ نقطه نظر ثابتی آسیب پذیر باشید، هیچ کس نمی تواند شما را کنترل کند، چیزی وجود ندارد که از شما بگیرند.

خود بودن: به این معناست که به هر چیز از منظری جالب نگاه می کنید. انگار چیز جدیدی است . با آنچه دیگری می گوید موافقت نمی کنید، واکنش نشان نمی دهید، پافشاری نمی کنید، و در نتیجه هیچ چیز تحریکتان نمی کند، حتی اگر هیچ کس با شما همراه نباشد.

قدرشناسی: فقط در صورت عدم وجود قضاوت، قدردانی می تواند وجود داشته باشد. آیا می توانید از چیزهایی که انجام می دهید سپاسگزار باشید؟ هنگامی که شروع به سپاسگزاری از خود می کنید ، به خود امتیاز می دهید. قدرشناسی یکی از قوی ترین پادزهرهای خود قضاوتی است که بسیاری از ما داریم.

از زمانی که کودک هستیم، دستورالعمل های زیادی به ما تحمیل می شود که باعث می شود ندانیم واقعا چه آرزویی داریم. این چیزی است که باید یاد بگیریم. چقدر می توانیم با این موارد تحمیلی همکاری داشته باشیم؟ ظرفیتمان بالاخره پر خواهد شد.

 

صمیمیت نقطه ایستایی بین نور و تاریکی است که به ما اجازه می دهد خودمان یا دیگری را ، بدون قید و شرط دوست داشته باشیم. عشقی که فقط هست. در عوض چیزی از شما نمی خواهد ، این فقط در اینجا است ، که همیشه می توانید به آن اعتماد کنید ، قابل اعتماد، محافظت کننده و ایمن است. مکانی امن برای همیشه آمدن به خانه. یک رابطه صمیمی و دوست داشتنی دقیقاً مانند این خواهد بود ، مکانی امن برای بازگشت به خانه. با این حال برای ایجاد روابط صمیمی از این طریق ، ابتدا باید این را در درون خودمان ایجاد کنیم . "خانه امن درون خودمان".

برای خرید "جزوه کار صمیمیت با خود" می توانید به واتس اپ مرکز پیام بدهید 09305874149

 

 

 مهناز مرادی "مشاور، زوج درمانگر"

مطالب و ویدئوهای ما را در صفحه اینستاگرام مرکز دنبال کنید

#sahiandish_moshavere